Regeneratieve landbouw

Regeneratieve landbouw is een productiemethode waarbij natuurlijke hulpbronnen worden versterkt in plaats van uitgeput. De methode richt zich op het verbeteren van de bodemkwaliteit en omvat praktijken zoals geen of minder grondbewerking, gebruik van bodembedekkers, vruchtwisseling en het gebruik van compost in plaats van kunstmest.

Wageningen University definieert regeneratieve landbouw als een set van ecologische en ethische principes die in iedere context een andere uitvoering krijgt, afhankelijk van lokale biosfeer, cultuur, markt, boer, bodem en gemeenschap. Regeneratieve landbouw gaat verder dan biologische, biodynamische of circulaire landbouw en helpt de bodem herstellen. Door te werken met een grote variëteit aan gewassen, die elkaar en de bodem voeden, kan regeneratieve landbouw positief bijdragen aan de natuur, het milieu, het klimaat en de voedselzekerheid.

Demonstratieboerderij en leerplek

Wij-doen-het-zelf-netwerk

Coöperatie voor ’toekomstboeren’

Natuurvriendelijke landbouw (burgercoöperatie)

Korte keten-graanteelt

Diervriendelijke en energieneutrale vrijloopstal met speciale vloer die urine en mest scheidt. Kwatrijnstal in Kaatsheuvel. Foto: Mischa Keijser.