Landschapspijn
In 2017 nam Van Dale het woord ‘Landschapspijn’ als volgt op: ‘een ‘weemoedig gevoel dat iemand overvalt als hij constateert dat een vertrouwd landschap onherstelbaar is veranderd door verkaveling, bebouwing, industrialisering e.d.’
Het werd gemunt door de Friese journalist Jantien de Boer, die er een boek over schreef: Landschapspijn. Over de toekomst van ons platteland. Ze beschrijft daarin hoe ze in het Friese land ‘van zuivel, vlees en turbogras’ kleuren ziet vervagen en geluiden hoort wegsterven. Burgers maken zich grote zorgen over de teloorgang van bloemen, planten, vogels en insecten. Veehouders en akkerbouwers vechten voor hun bestaan. Een megastalboer zegt met ingehouden woede dat er maar weer eens een hongerwinter moet komen. ‘Dan leren mensen ons tenminste opnieuw waarderen.’ Deze groeiende kloof tussen landbouwers en burgers bemoeilijkt een gesprek over de toekomst van ons platteland. Door de perspectieven van beide kampen te laten zien hoopt De Boer bruggen te bouwen.
